Każdy z pracujących Polaków płaci co miesiąc sto złotych na swoich znajomych, którzy mieli szczęście znaleźć się w jednej z uprzywilejowanych grup, mających prawo do wcześniejszej emerytury.

Tej jawnej społecznej niesprawiedliwości mają zapobiec planowane reformy. Przede wszystkim ograniczenie ilości zawodów którym przysługują wcześniejsze emerytury, oraz sztandarowy program obecnego rządu aktywizacji obywateli po pięćdziesiątce.

Swoich przywilejów bronią związki zawodowe, które chcą wcześniejszych emerytur dla jak największej ilości grup społecznych. W Polsce zaledwie 28 procent osób po pięćdziesiątce pracuje. Plasuje to nas na szarym końcu krajów Unii Europejskiej. Nieuchronnie prowadzi to do finansowej katastrofy. Bo świadczeniami uprzywilejowanych grup jest obciążona reszta społeczeństwa. Z roku na rok sytuacja jest gorsza, bo w Polsce jest coraz więcej starszych ludzi, a coraz mniej młodych pracujących. Rząd chce ograniczyć z 1,1 miliona do 270 tysięcy
liczbę osób, które miałyby prawo korzystać z wcześniejszych świadczeń.

Wiceminister pracy Agnieszka Chłoń – Domińczak wyjaśnia, że o przyznaniu prawa do emerytury pomostowej decydowały względy medyczne. Grupy zawodowe nie tracące przywilejów to takie których przedstawiciele pracowali w niskiej lub wysokiej temperaturze, pod ziemią, na wodzie, w powietrzu, w pomieszczeniach o bardzo małej kubaturze, albo w dużym stresie. Jeżeli rząd szybko nie uchwali tej wzbudzającej kontrowersje ustawy, to wtedy Polacy zostaną pozbawieni jakichkolwiek przywilejów. Obecna ustawa wygasa z końcem tego roku.  

Tymczasem minister pracy Jolanta Fedak musi walczyć z ministrem finansów Jackiem Rostowskim o każdą złotówkę. Minister finansów nie zgadza się na to, by budżet państwa płacił 1 tysiąc złotych brutto zasiłku dla 50 – letnich bezrobotnych, którzy się dokształcają. Jego zdaniem mogłoby to uszczuplić wpływy do budżetu o kilkaset milionów złotych. W specjalnym programie dla osób po pięćdziesiątce mają zostać stworzone specjalne udogodnienia zarówno dla osób chcących dalej pracować, jak i dla pracodawców ich zatrudniających.

Z budżetu państwa maja być finansowane kursy i szkolenia dla osób po 50. Rozważane jest wprowadzenie bonów edukacyjnych lub stypendiów. Przy urzędach pracy miałyby być tworzone specjalne centra doszkalające starsze osoby i pomagające im w znalezieniu pracy. Promowani też byliby przedsiębiorcy zatrudniający osoby po 50 w niepełnym wymiarze godzin lub na zasadzie telepracy. Nastąpiło by tez zmniejszenie kosztów pracy przez  zwolnienie pracodawców z części składek na świadczenia socjalne i zdrowotne.
Wprowadzenie programu miałoby doprowadzić do zwiększenia aktywności zawodowej osób starszych. Prognozy mówią o wzroście do 40 procent do 2012 pracujących osób po 50, a do roku 2020 do 50 procent.

Źródło: Polska

JT