Czym jest renta rodzinna?
Renta rodzinna jest to świadczenie pieniężne, które przyznawane jest i wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Jej cel to zagwarantowanie najbliższym członkom rodziny zmarłego rekompensaty w postaci środków pieniężnych. Aby zasiłek ten został wypłacony, zarówno zmarły jak i jego rodzina muszą spełniać szereg wymogów.
Kto może otrzymać rentę rodzinną?
Renta rodzinna należy się najbliższym członkom rodziny zmarłego, a więc:
• dzieciom,
• rodzeństwu,
• wnukom,
• rodzicom,
• wdowie/wdowcu po zmarłej osobie.
Jakie wymogi musi spełniać zmarła osoba?
Aby rodzina mogła otrzymywać świadczenie, zmarły musiał do chwili śmierci:
• pobierać emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, lub
• pracować i mieć ubezpieczenie społeczne, lub
• pobierać zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne.
Jeśli zmarły nie spełniał wyżej wymienionych warunków, ale spełniał warunki do otrzymania renty lub emerytury, można również ubiegać się o rentę rodzinną.
Jakie warunki musi spełniać rodzina?
Renta rodzinna przysługuje zarówno własnym, jak i przysposobionym dzieciom drugiego małżonka. Świadczenie będzie wypłacane do ukończenia 16. roku życia lub, jeżeli dziecko kontynuuje naukę do 25. roku życia. Prawo do renty przedłuża się dodatkowo o rok w przypadku ukończenia 25 roku życia podczas ostatniego roku studiów w szkole wyższej. W przypadku całkowitej niezdolności do pracy świadczenie uprawniony może pobierać dożywotnio.
Wnuki, rodzeństwo i inne dzieci przyjęte na wychowanie również mają prawo do renty rodzinnej. Warunkiem jest to, że zmarły musiał zacząć się nimi opiekować przed ukończeniem przez nich pełnoletniości oraz na rok przed własną śmiercią. Dodatkowo muszą spełniać takie warunki jak dzieci własne. Jeżeli chodzi o kwestię przyjęcia na wychowanie rok przed śmiercią, istnieje pewien wyjątek. Założenie to nie mam mocy, w przypadku, gdy śmierć była wynikiem wypadku i dzieci te nie posiadały prawa do renty po zmarłych rodzicach. Jeżeli rodzice żyją, wymogiem jest niemożność zapewnienia przez nich utrzymania lub fakt, że ubezpieczony (zmarły) albo jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd.
Wdowa ma prawo do renty rodzinnej jeśli spełniła jeden z niżej wymienionych warunków:
• ukończyła w chwili śmierci męża 50 lat,
• była niezdolna do pracy,
• wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie ukończyły 16. roku życia, a jeżeli uczą się - 18. roku życia lub są całkowicie niezdolne do pracy,
• ukończyła 50 lat lub była niezdolna do pracy w okresie nie dłuższym niż 5 lat od śmierci męża lub od zaprzestania wychowywania ww. dzieci.
Jeśli wdowa była rozwiedziona z mężem lub nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, również ma prawo do renty rodzinnej. Musi jednak, oprócz wyżej wymienionych warunków, w dniu śmierci mieć prawo do alimentów. Poza tym świadczenie to przysługuje również wdowie, która nie ma środków do utrzymania. Jest ono wypłacane przez 1 rok lub przez czas uczestnictwa w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od śmierci męża.
W przypadku wdowca obowiązują te same zasady.
Jeżeli chodzi o rodziców, mają oni prawo do świadczenia, gdy zmarły bezpośrednio przed swoją śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania. Poza tym muszą spełniać te same warunki co wdowa lub wdowiec.
Piotr Szostakiewicz