Temat dodatkowych płatnych ubezpieczeń zdrowotnych pojawia się w mediach cyklicznie i za każdym razem wzbudza szeroką publiczną dyskusję.
Resort zdrowia planuje, że dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne będą dostępne już w 2014 roku.
Głównymi założeniami planu jest wprowadzenie do systemu opieki zdrowotnej dodatkowego płatnika, którym miałyby być zakłady opieki zdrowotnej.
Ale zanim bliżej przyjrzymy się ogólnym założeniom prac nad ustawą trochę informacji jak obecnie to wszystko wygląda.
Sytuacja publicznej służby zdrowia w Polsce nie prezentuje się najlepiej. Zadłużone szpitale, długie kolejki oczekiwania na operację bądź zabieg.
Teoretycznie dla osób ubezpieczonych opieka zdrowotna jest bezpłatna, ale wielomiesięczne kolejki oczekiwania na lekarza często zmuszają pacjentów – oczywiście tych, których na to stać – do korzystania z komercyjnych usług medycznych.
Służba zdrowia zasilana jest w głównej mierze ze składek na ubezpieczenie zdrowotne, które gromadzone są w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Drugim pod względem wielkości źródłem finansowania jest budżet państwa, w tym jednostek samorządu terytorialnego i organizacji społecznych, dotowanym głównie z podatków i opłat lokalnych.
Środki finansowe są dostarczane systemowi ochrony zdrowia także poprzez prywatne źródła – fundusze zakładów pracy, dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne oraz organizacje charytatywne.
Różne źródła pieniężnego zasilania nie rozwiązują problemów służby zdrowia. Z punktu widzenia pacjenta leczenie w publicznej służbie zdrowia może przyprawić o dodatkowe dolegliwości.
Polacy coraz więcej wydają zatem na płatną opiekę medyczną.
Pieniądze te pokrywają wizyty u specjalistów, abonamenty medyczne w prywatnych zakładach opieki zdrowotnej lub składki na dodatkowe ubezpieczenia zdrowotne wykupione w towarzystwie ubezpieczeniowym.