Pytanie Czytelnika: Syn wyjeżdża na narty i będzie uprawiać freeride. Co powinno zawierać jego ubezpieczenie?

Syn wyjeżdża na narty, chce spróbować jazdy w terenie, poza wyznaczonymi szlakami narciarskimi, tak zwany freeride. Co powinno zawierać jego ubezpieczenie, żeby był w pełni chroniony?

Odpowiedzi udziela Magda Vogt-Komorowska, specjalista ds. ubezpieczeń w serwisie polisanarciarska.pl

Jazda poza trasą jest specyficzną formą uprawiania narciarstwa czy snowboardingu - niejednokrotnie ekstremalnie trudną, wymagającą nadzwyczajnych umiejętności i przygotowania kondycyjnego narciarza, zwiększającą ryzyko ulegnięcia wypadkowi.

Freeride to jazda w świeżym śniegu, dziewiczymi trasami, omijanie skał, drzew, zwiększone ryzyko lawiny i oberwania nawisów śnieżnych.

Standardowa zwyżka dla narciarzy uwzględniająca amatorskie, rekreacyjne uprawianie sportów zimowych w tym przypadku zdecydowanie nie wystarczy. W definicji, w ogólnych warunkach ubezpieczenia podkreślane jest, że to ochrona dla osób jeżdżących na oznakowanych trasach narciarskich:

Amatorskie uprawianie sportu ma służyć głównie odpoczynkowi i rozrywce. Jest to między innymi rozszerzenie o ryzyko związane z amatorskim uprawianiem narciarstwa i snowboardu na oznakowanych szlakach.

Dlatego, niezależnie od tego, czy narciarz planuje tylko sporadycznie zbaczać z trasy, czy uprawiać freeride, skialpinizm, czy może heliskiing , powinien wykupić rozszerzenie w polisie o sporty ekstremalne. Zwyżka za takie ubezpieczenie wynosi na ogół 300 proc, ale dzięki temu towarzystwo ubezpieczeniowe nie będzie mogło odmówić pokrycia wydatków za ratownictwo górskie, czy leczenie, gdy wypadek wydarzy się poza szlakiem narciarskim.

Dla osób uprawiających sporty ekstremalne jak freeride czy heliskiing dużym zagrożeniem są lawiny, a także oberwanie nawisów śnieżnych. Ratownictwo górskie za granicą (m.in. w Austrii, Szwajcarii, we Włoszech, w Czechach) jest odpłatne, dlatego też proszę zadbać o to, aby ubezpieczenie kosztów ratownictwa i poszukiwania w górach było adekwatne do potrzeb.

Jest to standardowy element ubezpieczenia turystycznego, jednak zazwyczaj nie opiewa na więcej niż 5.000 euro, co jest zaledwie ułamkiem kwoty, na jaką narciarz powinien się ubezpieczyć. Warto wystąpić do towarzystwa z prośbą o przygotowanie indywidualnej oferty w tym zakresie albo wykupić dodatkowe ubezpieczenie dla kosztów ratownictwa i poszukiwania u organizatora wyprawy.