Paweł i Gaweł w jeden zainwestowali fundusz...

Bohaterowie znanej bajki z dzieciństwa muszą odnaleźć się także we współczesnym świecie. Jakże innym od beztroskiego dzieciństwa, gdzie największym problemem były kłótnie w piaskownicy, zgubiona na wczasach zabawka, czy też zakaz oglądania telewizji za, nie tak znowu duże, wybryki...

Wcześniej czy później zaczynamy myśleć o inwestowaniu. Ponieważ najczęściej prywatny inwestor nie określa siebie jako specjalistę od rynków finansowych, ani takim stawać się nie chce. Z drugiej strony jak zacznie oszczędzać na emeryturę lub przyszłość dzieci w naturalny sposób trafi na propozycję inwestowania w fundusze inwestycyjne.

Jak zachęcić do inwestowania? Wystarczy przekonać, że w „długim okresie” spokojnie zarabiamy. Wystarczy odpowiednio przygotowany wykres, aby przekonać, że rzeczywiście tak jest. A ponieważ inwestor podświadomie to właśnie chce usłyszeć (nic nie robiąc spokojnie będę zarabiał) - to właśnie słyszy: „Warto zainwestować długoterminowo w fundusze akcyjne, gdyż w długim okresie giełdy zawsze rosną”. Same fundusze inwestycyjne podtrzymują tę obietnicę pisząc o „rekomendowanym czasie inwestowania w fundusz akcji” na okres 5, czasem 7 lat.

CZY NA PEWNO W FUNDUSZACH AGRESYWNYCH W DŁUGIM OKRESIE SPOKOJNIE ZARABIAMY?

Fakty (historyczne wyniki) mówią, że nie na pewno. Zarobią Ci inwestorzy, którzy mieli po prostu szczęście. Wielu zarobi w ten sposób mniej niż lokata bankowa. Szansa na stratę jest faktycznie minimalna - ale, gdy już uwzględnimy inflację - realnie część inwestorów straci.

Fakty są często niekorzystne dla funduszy - stąd podobne analizy bardzo rzadko są publikowane. A poniższa historia powinna pokazać jak bardzo ryzykowne jest założenie „dużych zysków” w długim okresie.

PAWEŁ I GAWEŁ W JEDNYM STALI DOMU... PAWEŁ NA GÓRZE, A GAWEŁ NA DOLE

Był rok 1993. Od wakacji 1992 do drzwi naszych bohaterów dzwonił przedstawiciel funduszu Pioneer oferując długoterminową inwestycję w fundusz Pioneer Zrównoważony. Paweł i Gaweł nie byli zainteresowani.
O emeryturze nie myśleli, a i dzieci nie mieli. Ale wkrótce miało to się zmienić.